Foto: Radio Olsztyn

Dzisiaj jesteśmy w Łężanach i Leginach, w gminie Reszel. Łężany (niem. Loßainen) zostały założone w 1359 r. Właściciel Łężan pochodził z rodziny Merkelingerode, która od nazwy wsi przybrała nazwisko von Lossainen. Wieś wchodziła w skład, leżących nieopodal, dóbr Leginy i dopiero w XVIII wieku wyodrębniła się jako samodzielny majątek ziemski w Łężanach. Pałac w Łężanach zespołem parkowym i zabudowaniami gospodarczymi został wybudowany w latach 1909–1911 w stylu neobarokowym jako siedziba pruskiego rodu szlacheckiego von Fischer-Lossainen. Neobarokową budowlę wzniesiono na planie zbliżonym do prostokąta, którego oś biegnie z południowego zachodu na północny wschód. Pałac od strony północno-zachodniej posiada cztery kondygnacje, a od południowo-wschodniej trzy. Reprezentacyjny podjazd do pałacu zdobiony portykiem, znajduje się od strony północno-zachodniej. Na lewo od portyku naroże pałacu zdobione jest wielokątną wieżą. Przy ścianie północno-wschodniej usytuowana jest oszklona weranda, zdobiona u góry balustradami znajdującego się nad nią tarasu. W 1945 r. Armia Czerwona zajęła pałac, ale żołnierze oszczędzili główną budowlę, chociaż spalili pałac w pobliskich Leginach, dwór w Woli i letnią rezydencję Fischerów, która znajdowała się w lesie przy zachodnim brzegu Jeziora Legińskiego. Mauzoleum Fischerów wraz z otaczającym je cmentarzem usytuowane jest na północ od pałacu w lesie, na prawo od drogi z Łężan do Legin. Powstało na początku XX w. W mauzoleum jako ostatni pochowany został Reinhold von Fischer. Mauzoleum zostało zdewastowane w 1945 r., a później kaplicę przystosowano na potrzeby kaplicy katolickiej parafii Leginy. Z zabudowań gospodarczych najokazalej prezentuje się kuźnia. W majątku był też młyn zbożowy oraz budynek elektrowni wiatrowej (po 1945 pozostał budynek).Natomiast Leginy zostały założone w pierwszej połowie XIV w. Pierwsza wzmianka o kościele w Leginach pochodzi z 1404 roku. Obecny kościół jest z 1824 roku.Na zdjęciach można zobaczyć jeszcze ciekawe zabudowana, jak budynek gospodarczy z interesującym dachem, czy budynki mieszkalne związane z osadnictwem niemieckim na tych terenach w latach 30 i 40 - tych ubiegłego wieku. Występowały one grupowo. Natomiast w Bęsi jest remontowany dach holenderskiego wiatraku z 1810 roku, jednego z ośmiu zachowanych w naszym regionie.W wędrówce przez Mazury nasuwa się myśl, ile z tych prawdziwych Mazur pozostało. Giną w oczach stare pałace i dwory, budynki obracają się w powoli w ruiny, nagrobki pochłania ziemia. Co pozostanie za kilka lat z tego wielowiekowego dziedzictwa? W swoich wędrówkach napotykamy ludzi szukających swoich korzeni, przodków lub badaczy historii tego regionu, czy zapaleńców chcących uchronić przed ruiną to, co jeszcze uratować można, którym często rzuca się też kłody pod nogi.

barbara.willan@gmail.com            

Strona internetowa jest wspierana finansowo przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec i Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Redaktor strony internetowej: Ewa Dulna

Skontaktuj się z nami

mail: barbara.willan@gmail.com

tel. 606 680 218

ul. Prosta 17/3

Olsztyn 10 - 029

Zrobione w WebWave CMS